شناسایی و ارزیابی خطاهای بالقوه عملیات امداد و نجات تصادفات جاده ای

چکیده مقدمه: با توجه به آمار بالای تصادفات جاده¬ای در ایران، عملیات امداد و نجات جاده¬ای از اهمیت بالایی در نظام سلامت برخوردار است. به‌کارگیری تکنیک‌هایی برای کاهش خطا در این فرایندها منجر به افزایش کیفیت این خدمات می¬گردد که این موضوع کاهش هزینه¬ها و افزایش سلامت را دربرخواهد داشت. از عناصر اصلی سیستم‌های مدیریت ایمنی، شناسایی مخاطرات، ارزیابی و کنترل آنها می¬باشد. در این تحقیق سعی شده¬است ضمن تعیین فرایندها و فعالیت‌های مطلوب عملیات امداد و نجات جاده¬ای، خطاهای این حوزه شناسایی و تحلیل شوند و در نهایت راهکارهایی در خصوص کاهش خطاها ارائه گردد. روش: تحقیق حاضر از نوع کاربردی است و روش مورد استفاده در ارزیابی، کیفی است. برای شناسایی و تحلیل خطاهای بالقوه موجود در عملیات امداد و نجات جاده¬ای، مدل تجزیه و تحلیل حالات بالقوه خطا (HFMEA) استفاده شده ¬است. یافته¬ها: عملیات امداد و نجات جاده¬ای به دو فرایند، 12 زیرفرایند و 53 فعالیت تقسیم ¬شد. تحلیل و خطاهای احتمالی هر فعالیت شناسایی شد، که در مجموع در هر دو فرایند 147 خطا شناسایی، تحلیل و دلایل بالقوه آنها بررسی¬گردید. از خطاهای شناسایی شده، حدود 48 درصد مربوط به نیروی انسانی، 24 درصد مربوط به نقص تجهیزات، 11 درصد مربوط به روش و فرایند و الباقی به سایر موارد چون سیستم و محیط و غیره مربوط بودند. نتیجه¬گیری: مباحث مطرح¬ شده در این تحقیق می-تواند در اجرای فرایند عملیات امداد و نجات تصادفات جاده¬ای، اطلاعات اساسی مورد نیاز در بررسی¬های ایمنی آتی را به¬نحوی مطلوب حفظ¬ کند و ارائه اقدامات پیشگیرانه، احتمال وقوع خطاها و پیامدهای حاصل از آنها را به حداقل رساند.